فال حافظ روزانه جمعه 5 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 382
فاتحه اي چو آمدي بر سر خسته اي بخوان ، لب بگشا که مي دهد لعل لبت به مرده جان آن که به پرسش آمد و فاتحه خواند و مي رود ، گو نفسي که روح را مي کنم از پي اش روان اي که طبيب خسته اي روي زبان من ببين ، کاين دم و دود سينه ام بار دل است بر زبان گر چه تب استخوان من کرد ز مهر گرم و رفت ، همچو تبم نمي رود آتش مهر از استخوان حال دلم ز خال تو هست در آتشش وطن ، چشمم از آن دو چشم تو خسته شده ست و ناتوان بازنشان حرارتم ز آب دو ديده و ببين ، نبض مرا که مي دهد هيچ ز زندگي نشان آن که مدام شيشه ام از پي عيش داده است ، شيشه ام از چه مي برد پيش طبيب هر زمان
حافظ از آب زندگي شعر تو داد شربتم
،
ترک طبيب کن بيا نسخه شربتم بخوان
تعبیر:
رنج و زحمت زندگی، به یاری و کمک دیگران برطرف می شود. خود را تنها و بی یاور احساس می کنی. بهتر است با دقت و هوشیاری جوانب کارها را بسنجی تا رمز موفقیت را پیدا کنی. با سعی و اراده می توانی به هدف برسی.
فال حافظ روزانه جمعه 5 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 327
مرا عهديست با جانان که تا جان در بدن دارم ، هواداران کويش را چو جان خويشتن دارم صفاي خلوت خاطر از آن شمع چگل جويم ، فروغ چشم و نور دل از آن ماه ختن دارم به کام و آرزوي دل چو دارم خلوتي حاصل ، چه فکر از خبث بدگويان ميان انجمن دارم مرا در خانه سروي هست کاندر سايه قدش ، فراغ از سرو بستاني و شمشاد چمن دارم گرم صد لشکر از خوبان به قصد دل کمين سازند ، بحمد الله و المنه بتي لشکرشکن دارم سزد کز خاتم لعلش زنم لاف سليماني ، چو اسم اعظمم باشد چه باک از اهرمن دارم الا اي پير فرزانه مکن عيبم ز ميخانه ، که من در ترک پيمانه دلي پيمان شکن دارم خدا را اي رقيب امشب زماني ديده بر هم نه ، که من با لعل خاموشش نهاني صد سخن دارم چو در گلزار اقبالش خرامانم بحمدالله ، نه ميل لاله و نسرين نه برگ نسترن دارم
به رندي شهره شد حافظ ميان همدمان ليکن
،
چه غم دارم که در عالم قوام الدين حسن دارم
تعبیر:
بیهوده و از روی نادانی خود را گرفتار مشکلات نکن و به زندگی خود آسیب مرسان. آرزوهای دور و دراز را رها کن. به آنچه داری قانع باش. در زندگی خصوصی بسیار موفق هستی. قدر خانواده ی خود را بدان و لحظات شیرین زندگی را غنیمت بدان و خداوند را شاکر باش.
فال حافظ روزانه جمعه 5 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 446
صبا تو نکهت آن زلف مشک بو داري ، به يادگار بماني که بوي او داري دلم که گوهر اسرار حسن و عشق در اوست ، توان به دست تو دادن گرش نکو داري در آن شمايل مطبوع هيچ نتوان گفت ، جز اين قدر که رقيبان تندخو داري نواي بلبلت اي گل کجا پسند افتد ، که گوش و هوش به مرغان هرزه گو داري به جرعه تو سرم مست گشت نوشت باد ، خود از کدام خم است اين که در سبو داري به سرکشي خود اي سرو جويبار مناز ، که گر بدو رسي از شرم سر فروداري دم از ممالک خوبي چو آفتاب زدن ، تو را رسد که غلامان ماه رو داري قباي حسن فروشي تو را برازد و بس ، که همچو گل همه آيين رنگ و بو داري
ز کنج صومعه حافظ مجوي گوهر عشق
،
قدم برون نه اگر ميل جست و جو داري
تعبیر:
در انتخاب دوست و همنشین دقت کن. بیهوده با خودسری و ندانم کاری، هستی خود را تباه نکن. با سعی و کوشش خود می توانی به همه چیز برسی. سعی کن که عاقبت اندیش و موقر باشی و عجولانه تصمیم نگیری. از منیت و تکبر، چیزی غیر از زیان نخواهی دید. شرایط لازم برای کسب نتیجه ی مساعد را دارا هستی. به خودت اعتماد کن.
فال حافظ روزانه جمعه 5 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 22
چو بشنوي سخن اهل دل مگو که خطاست ، سخن شناس نه اي جان من خطا اين جاست سرم به دنيي و عقبي فرو نمي آيد ، تبارک الله از اين فتنه ها که در سر ماست در اندرون من خسته دل ندانم کيست ، که من خموشم و او در فغان و در غوغاست دلم ز پرده برون شد کجايي اي مطرب ، بنال هان که از اين پرده کار ما به نواست مرا به کار جهان هرگز التفات نبود ، رخ تو در نظر من چنين خوشش آراست نخفته ام ز خيالي که مي پزد دل من ، خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست چنين که صومعه آلوده شد ز خون دلم ، گرم به باده بشوييد حق به دست شماست از آن به دير مغانم عزيز مي دارند ، که آتشي که نميرد هميشه در دل ماست چه ساز بود که در پرده مي زد آن مطرب ، که رفت عمر و هنوزم دماغ پر ز هواست
نداي عشق تو ديشب در اندرون دادند
،
فضاي سينه حافظ هنوز پر ز صداست
تعبیر:
غرور و تکبر را از خود دور کن و شک و دودلی را از خود بران. به سخن ناصحان مشفق گوش کن. اگر چه توجهی به مال دنیا نداری اما کوشش و تلاش را در زندگی خود فراموش نکن. در غیر این صورت دچار مشکل خواهی شد.
فال حافظ روزانه جمعه 5 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 30
زلفت هزار دل به يکي تار مو ببست ، راه هزار چاره گر از چار سو ببست تا عاشقان به بوي نسيمش دهند جان ، بگشود نافه اي و در آرزو ببست شيدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو ، ابرو نمود و جلوه گري کرد و رو ببست ساقي به چند رنگ مي اندر پياله ريخت ، اين نقش ها نگر که چه خوش در کدو ببست يا رب چه غمزه کرد صراحي که خون خم ، با نعره هاي قلقلش اندر گلو ببست مطرب چه پرده ساخت که در پرده سماع ، بر اهل وجد و حال در هاي و هو ببست
حافظ هر آن که عشق نورزيد و وصل خواست
،
احرام طوف کعبه دل بي وضو ببست
تعبیر:
نسنجیده و بدون اندیشه دست به هیچ کاری نزن زیرا به بن بست خواهی رسید. فریب دوستان ظاهری را خورده ای اما مطمئن باش که با لطف خداوند راه چاره ای برایت باز خواهد شد.
فال حافظ روزانه جمعه 5 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 88
شنيده ام سخني خوش که پير کنعان گفت ، فراق يار نه آن مي کند که بتوان گفت حديث هول قيامت که گفت واعظ شهر ، کنايتيست که از روزگار هجران گفت نشان يار سفرکرده از که پرسم باز ، که هر چه گفت بريد صبا پريشان گفت فغان که آن مه نامهربان مهرگسل ، به ترک صحبت ياران خود چه آسان گفت من و مقام رضا بعد از اين و شکر رقيب ، که دل به درد تو خو کرد و ترک درمان گفت غم کهن به مي سالخورده دفع کنيد ، که تخم خوشدلي اين است پير دهقان گفت گره به باد مزن گر چه بر مراد رود ، که اين سخن به مثل باد با سليمان گفت به مهلتي که سپهرت دهد ز راه مرو ، تو را که گفت که اين زال ترک دستان گفت مزن ز چون و چرا دم که بنده مقبل ، قبول کرد به جان هر سخن که جانان گفت
که گفت حافظ از انديشه تو آمد باز
،
من اين نگفته ام آن کس که گفت بهتان گفت
تعبیر:
عزیزی را از دست داده ای. هدف و آرزوی خود را گم کرده ای. بیهوده غمگین نباش و واقعیت ها را بپذیر و به آنچه داری رضایت بده و قانع باش. اسیر احساسات خود نباش که نتیجه ای ندارد.
فال حافظ روزانه جمعه 5 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 485
ساقيا سايه ابر است و بهار و لب جوي ، من نگويم چه کن ار اهل دلي خود تو بگوي بوي يک رنگي از اين نقش نمي آيد خيز ، دلق آلوده صوفي به مي ناب بشوي سفله طبع است جهان بر کرمش تکيه مکن ، اي جهان ديده ثبات قدم از سفله مجوي دو نصيحت کنمت بشنو و صد گنج ببر ، از در عيش درآ و به ره عيب مپوي شکر آن را که دگربار رسيدي به بهار ، بيخ نيکي بنشان و ره تحقيق بجوي روي جانان طلبي آينه را قابل ساز ، ور نه هرگز گل و نسرين ندمد ز آهن و روي گوش بگشاي که بلبل به فغان مي گويد ، خواجه تقصير مفرما گل توفيق ببوي
گفتي از حافظ ما بوي ريا مي آيد
،
آفرين بر نفست باد که خوش بردي بوي
تعبیر:
به گردش روزگار و بخت و اقبال تکیه نکن و واقعیت ها را در نظر بگیر تا مبادا دچار شکست شوی. آرزوهای دور و دراز و نا ممکن را از خویش دور کن و با هر کسی دوستی نکن. در کاری که می خواهی انجام بدهی درنگ کن و با صبر و دقت و حوصله پیش برو.
فال حافظ روزانه جمعه 5 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 491
به چشم کرده ام ابروي ماه سيمايي ، خيال سبزخطي نقش بسته ام جايي اميد هست که منشور عشقبازي من ، از آن کمانچه ابرو رسد به طغرايي سرم ز دست بشد چشم از انتظار بسوخت ، در آرزوي سر و چشم مجلس آرايي مکدر است دل آتش به خرقه خواهم زد ، بيا ببين که که را مي کند تماشايي به روز واقعه تابوت ما ز سرو کنيد ، که مي رويم به داغ بلندبالايي زمام دل به کسي داده ام من درويش ، که نيستش به کس از تاج و تخت پروايي در آن مقام که خوبان ز غمزه تيغ زنند ، عجب مدار سري اوفتاده در پايي مرا که از رخ او ماه در شبستان است ، کجا بود به فروغ ستاره پروايي فراق و وصل چه باشد رضاي دوست طلب ، که حيف باشد از او غير او تمنايي
درر ز شوق برآرند ماهيان به نثار
،
اگر سفينه حافظ رسد به دريايي
تعبیر:
همچنان امیدوار باش و دست از تلاش بر ندار. به زودی به آرزوی خود می رسی. در دوستی و محبت یکرنگ و استوار باش و سست اراده نشو.
فال حافظ روزانه جمعه 5 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 193
در نظربازي ما بي خبران حيرانند ، من چنينم که نمودم دگر ايشان دانند عاقلان نقطه پرگار وجودند ولي ، عشق داند که در اين دايره سرگردانند جلوه گاه رخ او ديده من تنها نيست ، ماه و خورشيد همين آينه مي گردانند عهد ما با لب شيرين دهنان بست خدا ، ما همه بنده و اين قوم خداوندانند مفلسانيم و هواي مي و مطرب داريم ، آه اگر خرقه پشمين به گرو نستانند وصل خورشيد به شبپره اعمي نرسد ، که در آن آينه صاحب نظران حيرانند لاف عشق و گله از يار زهي لاف دروغ ، عشقبازان چنين مستحق هجرانند مگرم چشم سياه تو بياموزد کار ، ور نه مستوري و مستي همه کس نتوانند گر به نزهتگه ارواح برد بوي تو باد ، عقل و جان گوهر هستي به نثار افشانند زاهد ار رندي حافظ نکند فهم چه شد ، ديو بگريزد از آن قوم که قرآن خوانند
گر شوند آگه از انديشه ما مغبچگان
،
بعد از اين خرقه صوفي به گرو نستانند
تعبیر:
هر کسی نمی تواند پی به حقیقت ببرد. لازمه ی آن امید به خداوند و دوری از ریا و تزویر است. عقل و تدبیر در کنار ایمان، رمز موفقیت است.
فال حافظ روزانه جمعه 5 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 475
گفتند خلايق که تويي يوسف ثاني ، چون نيک بديدم به حقيقت به از آني شيرينتر از آني به شکرخنده که گويم ، اي خسرو خوبان که تو شيرين زماني تشبيه دهانت نتوان کرد به غنچه ، هرگز نبود غنچه بدين تنگ دهاني صد بار بگفتي که دهم زان دهنت کام ، چون سوسن آزاده چرا جمله زباني گويي بدهم کامت و جانت بستانم ، ترسم ندهي کامم و جانم بستاني چشم تو خدنگ از سپر جان گذراند ، بيمار که ديده ست بدين سخت کماني
چون اشک بيندازيش از ديده مردم
،
آن را که دمي از نظر خويش براني
تعبیر:
بخت و اقبال مساعد همراه تو است. به زودی به کام و آرزوی خود می رسی. با کمی تلاش می توانی آرزوهای خود را تحقق بخشی. در روزگار خوشی و سرور، خودبین و خودپسند نباش و به دیگران نیز بیندیش. خداوند را شاکر و سپاسگزار باش و قدر نعمت های او را بدان.
فال حافظ روزانه جمعه 5 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 103
روز وصل دوستداران ياد باد ، ياد باد آن روزگاران ياد باد کامم از تلخي غم چون زهر گشت ، بانگ نوش شادخواران ياد باد گر چه ياران فارغند از ياد من ، از من ايشان را هزاران ياد باد مبتلا گشتم در اين بند و بلا ، کوشش آن حق گزاران ياد باد گر چه صد رود است در چشمم مدام ، زنده رود باغ کاران ياد باد
راز حافظ بعد از اين ناگفته ماند
،
اي دريغا رازداران ياد باد
تعبیر:
گرفتار غم و حسرتی و حادثه ای تو را تهدید کرده است. نا امید نباش. هر رنج و سختی عاقبت به خوشی و آسایش مبدل خواهد شد. هر فراقی به وصال خواهد انجامید.
فال حافظ روزانه جمعه 5 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 24
مطلب طاعت و پيمان و صلاح از من مست ، که به پيمانه کشي شهره شدم روز الست من همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق ، چارتکبير زدم يک سره بر هر چه که هست مي بده تا دهمت آگهي از سر قضا ، که به روي که شدم عاشق و از بوي که مست کمر کوه کم است از کمر مور اين جا ، نااميد از در رحمت مشو اي باده پرست بجز آن نرگس مستانه که چشمش مرساد ، زير اين طارم فيروزه کسي خوش ننشست جان فداي دهنش باد که در باغ نظر ، چمن آراي جهان خوشتر از اين غنچه نبست
حافظ از دولت عشق تو سليماني شد
،
يعني از وصل تواش نيست بجز باد به دست
تعبیر:
بسیار امیدوار باش زیرا حتماً به موفقیت دست پیدا خواهی کرد. دوست واقعی خود را بشناس و به هرکس اعتماد نکن. غرور و تکبر تو را دچار دردسر خواهد کرد.
